Ah Benim Ozan Yanım

Bu benim 6. kez milletvekili aday adayı oluşum. Yıllar geçmiş.

İnanılmaz bir heyecan ve coşku içinde birçok alanda projeler üretirdim.

Sevgiyle selamlardım tüm insanlığı.

Hiç bir kirliliğin bulaşmadığı gökyüzünde sanatçı düşlerimce uçardım adeta.

Ve çocuklarımız için daha güzel, yaşanabilir bir ülke oluşturabilmenin umuduyla çalışırdım.

İnsan olmanın verdiği hakla, hakkımız olan hayatın iyileştirilmesini, açlığın, sefaletin, adaletsizliğin ortadan kaldırılmasını isterdim.

“Tanrının kalbimizde ışığı vardır.

Onun adı da vicdandır.” der Tolstoy.

Bu nedenle sanata ve sanatçının vicdanına inanırım. Bu inançla da siyasette olmak istedim. Ancak siyasetin ve siyasetçinin gönül duvarları çok kalın. Bu kalbe bir türlü giremedim.

Ancak hiçbir zaman yılmadım. Yıllar geçse de insan yeni yeni demler alıyor. Daha da olgunlaşıyor. Uçar adımlar zeminle buluşuyor. Daha gerçekçi, uygulanabilir projeler belleklerde yerlerini alıyor. Bir dönem daha mı denesem demeden geçemiyor insan.

Yıllardır politikanın çorak topraklarına ekmeye çalıştığım tohumlar, belki de yeniden baharın gelmesiyle bereketli topraklarda hayat bulurlar. Belki de içimi aydınlatan, yüreğimi ısıtan bu ışık başka yüreklere de dem olur.

Şimdi yeni şarkılar söyleme zamanı.

Ve dilime gelen şu dizeler ve melodiler ruhumu çoşturuyor.

“İçimdeki fırtınaları kim durdurabilir ki.

İçimde ki insan yanı kim boğabilir ki.

Fırtınalarım durur elbet. Ama insan yanım susmaz.

Ve bu yüzden, ve bu yüzden ozan yanım ışır elbet.”